852-889 yılları arasında hüküm süren Tuna Bulgar Devleti’nin ve Ön Bulgarların ilk Hristiyan hanı. Hristiyanlığa geçtiğinde “Mihail” adını aldı.
Tahminen 850 yılında Sırbistan’da çıkan taht kavgası ve otorite boşluğunu değerlendirmek isteyen I. Boris, Sırbistan’a saldırdı. Ancak, başarısız oldu ve hatta, oğlu Vladimir esir düştü. Bunun üzerine Sırplar ile barış antlaşması yapan I. Boris, 863 yılında ittifak içinde olduğu Fransa kralına Hristiyanlık dinini kabul edeceğini bildirdi. Bulgar ordusu, müttefiği olan Fransa kralı Karlman’a yardıma gitmişken, Bizans imparatoru III. Mihail’in donanması Karadeniz’e indirildiğindi. I. Boris bunun üzerine, III. Mihail’e Hristiyanlığı kabul edeceğini ve kendisine din adamları göndermesini istemiştir.
Bir süre sonra Kağan I. Boris ve yakın çevresi Hristiyan olmuştur ve Bulgar kilisesi, Konstantinopolis Patrikhanesi’ne bağlanmıştır. Birinci Bulgar İmparatorluğu, 9. yüzyılda Kağan I. Boris zamanında Hristiyanlığı benimsemiş, bu zamandan sonra da Kağanlık unvanını kaldırıp Knezlik unvanını almıştır. Bulgar hanı, bundan sonra “Knez” unvanını kullanıp Boris-Mihail adını almıştır.
I. Boris’in döneminde Hristiyanlığın kabulü ile, Birinci Bulgar İmparatorluğu bir Türk devleti olma vasfını yavaş yavaş kaybetmeye başlamiş, Protobulgar unsuru Slav unsuru içerisinde erimiş ve Tuna Bulgar Devleti, Hristiyan-Slav görünümü kazanmıştır.
Bu dönemde çok yoğun bir Slav etkisi yaşanmıştır. Tengricilik lağvedilerek toplu halde Hristiyanlığa geçilmiş, devlet İstanbul Fener Rum Patrikhanesi’ne bağlanmış, Slav dili resmi dil kabul edilerek Kiril alfabesine geçilmiştir. Bulgarların Slav kültüründe eriyip Türklüklerini yitirmeye başladığı bu geçiş dönemi günümüz Slav Bulgaristan milletinin temelinin atıldığı dönemdir.
Knez Boris-Mihail, 889 yılının başlarında tahttan çekilmiş ve bir keşiş olarak manastıra kapanmıştır. Yerine oğlu Vladimir Rasate geçmiştir ve 2 Mayıs 907 tarihinde ölmüştür.